Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2011/6431 Esas 2011/4719 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, Kadıköy 3. İş Mahkemesinin 2010/593 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yerel mahkeme 7.2.2011 tarihli ek kararıyla temyiz isteğinin reddine karar vermiş, red kararının yine davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Yerel Mahkemenin dava dosyasının Kadıköy 3.İş Mahkemesi’nin 2010/593 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine ilişkin kararının davalı tarafça süresinde temyizi üzerine mahkemece 07.12.2010 günlü ek kararla “birleştirme kararlarının nihai kararla birlikte temyizi mümkün bulunduğundan reddine” karar verilmiştir. Davalı vekilince temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararda temyiz edilmiştir. Yerel Mahkemece ek kararın temyizi üzerine incelemenin yapılabilmesi için dosyayı Yargıtay’a gönderilmek yerine dosyanın yeniden ele alınarak bu kez 02.02.2011 günlü 2. bir ek kararla, 07.12.2010 günlü temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın temyizinin mümkün bulunmadığından bahisle 02.02.2011 günlü ek karara yönelik temyiz isteminin de reddine karar verilmiştir.
07.12.2010 tarihli ek kararın temyizi üzerine dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi yerine ele alınarak temyizinin kabil olmadığından bahisle yeniden ret kararı verilmesi yasada bulunmayan bir yetkinin kullanılmasına ilişkin olup yok hükmündedir. Hal böyle olunca da yok hükmündeki bir kararın ayrıca tebliği ve temyizinin gerekli olmadığı ortadadır.
Davalının 07.12.2010 tarihli ek karara yönelik temyiz istemine gelince: Aynı yargı çevresi içinde kurulmuş bulunan aynı görevi yapan birden çok mahkeme davaların birleştirilmesi açısından aynı mahkeme sayılır. (Y.İçt.B.B.Gn.Kur 14.2.1992 tarih esas 1991/3 – 1992/2) Aynı mahkemeden verilen birleştirme kararları ise ara kararı niteliğinde olup nihai karar olmadığından temyizi kabil değildir. Somut olayda birleştirme kararını veren mahkeme ile birleştirilen davanın yargılamasının yapıldığı mahkemenin aynı yargı çevrisinde bulunduğu açıktır.
Bu durumda aynı yargı çevresi içerisinde kurulmuş olup aynı görevi yapan mahkemeler arasındaki birleştirme kararının temyizi kabil bulunmadığından temyiz talebinin reddine ilişkin 07.12.2010 günlü ek karara yönelik davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 17.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.