Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1011 Esas 2022/4250 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle; 1.265,20 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' yerine, ''Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi' ibaresine yer verilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/476 Esas - 2015/506 Karar sayılı ceza dosyası kapsamına göre, davacının hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda mahkumiyetine karar verilmesi neticesinde 13.04.2015 – 22.05.2015 tarihleri arasında 39 gün hükümlü kaldıktan sonra yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 09.09.2015 tarihinde kesinleştiği, hükümlülük tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu;
Davacının 3.500,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.265,20 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın ceza infaz kurumuna giriş tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yasal faiz talebi bulunmayan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarlarının ceza infaz kurumuna giriş tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile ödenmesine hükmedilmesi suretiyle taleple bağlılık ilkesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının ikinci ve dördüncü bentlerinde yer alan "yakalanarak ceza infaz kurumuna konulduğu 13/04/2015 gününden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte" ibaresinin hükümden çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.