Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2785 Esas 2021/5948 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2785
Karar No: 2021/5948
Karar Tarihi: 20.09.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2785 Esas 2021/5948 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir davacı, cinsel istismar suçundan suçsuz bulunmasına rağmen gözaltında tutulduğu süre için tazminat talep etti. Yerel mahkeme, davacıya 3.121,92 TL maddi, 9.500 TL manevi tazminat ödemesine karar verdi. Davacı ve davalı avukatları, manevi tazminat miktarının düşürülmesi için istinaf başvurusunda bulundu. İstinaf incelemesi sonucunda manevi tazminat miktarı 6.000 TL'ye indirildi ve istinaf başvuruları esastan reddedildi. Temyiz isteminin reddine karar verildi ve dosya Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/1. maddesi
- 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi
- 304/1. maddesi

12. Ceza Dairesi 2021/2785 E. , 2021/5948 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 05.06.2017 tarihli, 2017/1690 Esas, 2017/1941 Karar sayılı " düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davalı vekiline tebliğ edilmediğinden davalı vekilinin öğrenme üzerine yaptığı 20.09.2017 tarihli temyizinin katılma yolu ile temyiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/284 Esas – 2016/330 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının cinsel istismar suçundan 30.05.2016 – 10.08.2016 tarihleri arasında 2 ay 11 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 19.10.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 5.000 TL maddi, 700.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 3.121,92 TL maddi, 9.500 TL manevi tazminatın tutuklama alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda manevi tazminatın 6.000 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 05.06.2017 tarihli, 2017/1690 Esas, 2017/1941 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 20.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.