MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ölüme Bağlı Mal Rejiminin Tasfiyesi ile Katılma Alacağı

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

... A R A R

Davacı ... vekili, müvekkili ile muris Yılmaz"ın 2002"de evlendiklerini, murisin 2011 yılında vefatı ile geriye mirasçıları olarak müvekkili ile murisin önceki evliliğinden olma çocukları davalıların kaldığını, muris adına kayıTlı araç ve aracın ruhsatına işli karavan ile nişanlılık döneminde davacının katkısı ile muris adına satın alınan ve alınırken kullanılan kredinin büyük bölümü evlilik birliği içinde ödenen ev yönünden mal rejiminin tasfiyesi ile fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir. 23/02/2012 havale tarihli dilekçesi ile evden toplam 15.000,00 TL, araç ve karavandan da 15.000,00 TL alacak istediklerini bildirmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda toplanan deliller dinlenen tanık beyanları, tapu ve trafik kayıtları ve tüm dosya içeriğine göre; dava konusu aracın 17/03/2006 tarihinde davalıların murisi Yılmaz ile davacının evlilik birliği içerisinde yasal mal rejiminin geçerli olduğu dönemde birlikte edinilmiş olduğu kabul edilerek bu aracın bilirkişi raporunda belirlenen değeri olan 12.000,00 TL üzerinden 1/2"si 6.000,00 TL katılım payı alacağının davalılardan muris... veraset ilamında belirtilen miras payları oranında alınıp davacıya ödenmesine, araç yönünden fazlaya ilişkin talebin reddine, aracın ruhsatına kayıtlı bir karavan bulunmadığı nedeniyle ve dava konusu taşınmazın 16/05/2000 tarihinde davalıların murisi Yılmaz ile davacının evlilik birliğinden önce satın alındığı anlaşılmakla taşınmaz ve karavan yönünden davanın kanıtlanamadığından reddine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde her iki taraf vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dairenin 31.10.2013 gün 2013/2952 Esas ve 2013/15423 Karar sayılı ilamı ile araç ve karavana ilişkin hükmün onanmasına, taşınmaz yönünden ise evlilik tarihinden önce satın alınarak miras bırakan adına tapuya tescil edildiği, satış parasının kısmen banka kredisiyle karşılandığı ve kredi geri ödemelerinin evlilik birliği içinde devam ettiği, her ne kadar banka kredisi dışındaki bir kısım satış parasının davacı tarafından ödendiği iddia edilmişse de, nizalı taşınmaz evlilik tarihinden önce alındığına göre, evlilik öncesi katkı iddiasının sebepsiz zenginleşmeye dayalı olarak genel mahkemede ileri sürülmesinin mümkün olduğu, Mahkemece nizalı taşınmazın alımı için çekildiği bildirilen banka kredi dökümleri ve ödeme sürecine ilişkin belgelerin ilgili şubeden getirtilmesi, kredi geri ödemelerinin evlilik birliği içinde ifa edilen miktarının ve kredi ödemelerinden doğan davacının katılma alacağının belirlenmesi gerektiğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Davalılar vekilinin karar düzeltme talebi reddedilmiştir.
Bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde Mahkemece, dava konusu taşınmazın 16/05/2000 tarihinde alındığı, taşınmazın keşif tarihi itibariyle değerinin 136.000,00 TL olduğu, taşınmaz alınırken 5.000,00 TL konut kredisi kullanıldığı, 36 taksit olan kredinin 15/05/2003 tarihinde sona erdiği, her bir taksidin 236.135 TL olduğu, kredinin %38.89 unun edinilmiş maldan ödendiği, taşınmazın %25,64 ünün kredi ile alındığı, kredi ile alınan kısmın 34.870,40 TL değerinde olduğu, kredinin %38.89 unun edinilmiş maldan ödendiği, 34.870,40 TL nin %38.89 unun 13.561,10 TL si olan miktarının edinilmiş mal olup bunun yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi gereği yarısı olarak davacının katılma alacağının kısmen kabulü ile 6.780,55 TL"nin davalılardan miras payları oranında kararın kesinleştiği tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte alınarak davacıya ödenmesine fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilâmında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine göre davalılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava hakkında verilen ilk karar yukarıda açıklanan gerekçelerle bozulmuş, Yerel mahkeme Daire bozmasına uymuşsa da bozmanın gereğini yerine getirmemiştir. Şöyle ki, bozmadan sonra Mahkemece bilirkişi incelemesi yapılmış, bozma ilamında katılma alacağı hesabında sadece evlilik birliği içinde ödenen kredi taksitleri tespit edilerek bu ödenen miktar üzerinden katılma alacağı hesaplanması gerektiği belirtildiği halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda bankadan gelen yazıdaki taksitlere ilişkin miktarlar taşınmazın değeri ile oranlanarak hesap yapıldığı anlaşılmaktadır. Dairemizin bozması ile belirlenmiş olduğundan İşbankası yazı cevabına göre evlilik birliği içinde ödendiği anlaşılan sadece 14 taksit karşılığı olan miktar üzerinden hesaplamanın yapılması ve katılma alacağının hüküm altına alınması gerekirken bozmaya uygun olmayan şekilde yapılan hesap ile taşınmazın değeri üzerinden katılma alacağına hükmedilmesi doğru değildir.
Bununla birlikte hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez (HMK 26). Davacı tarafın faiz talebi olmadığı halde talep aşılarak alacağa faiz işletilmesi de hatalıdır. Açıklanan hususların gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalılar vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1). bentte gösterilen nedenle reddine, taraflarca HUMK"nun 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın temyiz edene iadesine, 18.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.