Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8761 Esas 2022/4213 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Hakimliği

Taksirle ölüme ve yaralanmaya neden olma suçundan şüpheliler ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonunda Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 23/11/2020 tarihli ve 2020/9032 soruşturma, 2020/9623 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itiraz üzerine, kararın kesin mahiyette olması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin mercii Manisa 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 25/03/2021 tarihli ve 2021/1040 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanunun 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanunun 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanunun 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla soruşturmanın genişletilmesine karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında,
Dosya kapsamına göre, Manisa 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/07/2020 tarihli 2019/44 esas sayılı suç duyurusu üzerine şüpheliler haklarında soruşturma izni verilmediğinden bahisle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş ise de; soruşturma sırasında, Manisa Büyükşehir Belediyesi görevlileri olan şüpheliler haklarında, Manisa Valiliği’nin 15/09/2020 tarihli ve 27 sayılı kararı ile 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerin Yargılaması Hakkındaki Kanunun 6. maddesi uyarınca soruşturma izni verilmemesine karar verildiği, söz konusu kararın müşteki sıfatı bulunan müteveffa Müştak Uğurhan’ın anne ve babası olan İbrahim Uğurhan ve Safiye Uğurhan veya müteveffanın eşi Edibe Uğurhan’a tebliğ edilmediği, anılan soruşturma izni verilmemesine dair kararın tebliğ edilerek sonucuna göre şüphelilerin hukuki durumlarının tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 13.07.2021 gün ve 94660652-105-45-11087-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.09.2021 gün ve 2021/94923 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
26.04.2018 tarihinde, sanık Nilay Erginer idaresindeki araç ile seyir halinde iken, orta refüj üzerinde ot temizliği yapan Manisa Büyükşehir Belediyesi Kent Estetiği Daire Başkanlığında çalışan üç işçiye çarparak ölümüne neden olduğu, sanık hakkındaki dosyanın yargılamasının yapıldığı Manisa 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen ara karar ile Manisa Büyükşehir Belediyesi Kent Estetiği Daire Başkanlığı Park ve Bahçe Şube Müdürlüğü çalışanları şüpheliler ... ve ... haklarında suç duyurusunda bulunulduğu, 4483 sayılı yasa kapsamında kamu görevlisi olan ... ve ... hakkında, Cumhuriyet Savcılığınca Manisa Valiliği İl İdare Kurulu Müdürlüğünden “görevi kötüye kullanma suçundan” soruşturma izni istenildiği; Manisa Valiliği’nin 15/09/2020 tarihli ve 27 sayılı kararı ile 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerin Yargılaması Hakkındaki Kanun'un 6. maddesi uyarınca “görevi kötüye kullanma suçundan soruşturma izni verilmemesine” karar verildiği, bu karara itiraz edilmeyerek kesinleştiği gerekçesi ile Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca 23/11/2020 tarih, 2020/9032 soruşturma, 2020/9623 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karara karşı, ölen Müştak Uğurhan’ın mirasçıları Edibe Uğurhan, İbrahim Uğurhan ve Safiye Uğurhan vekili tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Manisa 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 25/03/2021 tarihli ve 2021/1040 değişik iş sayılı kararı ile “ kararın kesin mahiyette olması sebebiyle” karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla;
Ölen Müştak Uğurhan’ın mirasçıları Edibe Uğurhan, İbrahim Uğurhan ve Safiye Uğurhan vekili Av. Mustafa Yılmaz'ın Cumhuriyet Başsavcılığımıza hitaben verdiği dilekçesinde, her ne kadar şüpheliler ... ve ... hakkında görevi kötüye kullanmak suçundan soruşturma izni istenmiş ise de, şüphelilere isnat edilen suçun TCK 85/2. maddesinde düzenlenen taksirle ölüme neden olma suçuna temas ettiği, soruşturma sürecinde gerek Manisa Valiliği İl İdare Kurulunda gerekse de Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen süreçte taraflara herhangi bir tebligatın ulaşmadığı ve bilgi verilmediği için, Manisa Valiliği İl İdare Kurul Müdürlüğü'nce verilen soruşturma izni verilmemesine dair kararın taraflara tebliğ edilmemiş olması nedeniyle bu kararın kesinleşmesinin usule uygun olarak gerçekleşmediği belirtilerek, Manisa 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 25/03/2021 tarihli ve 2021/1040 değişik iş sayılı kararının Kanun Yararına Bozulması talebinde bulunulduğu;
4483 sayılı Kanunun 9. maddesine göre “.. yetkili merci, soruşturma izni verilmesine veya verilmemesine ilişkin kararın Cumhuriyet başsavcılığına, hakkında inceleme yapılan memur veya diğer kamu görevlisine ve varsa şikayetçiye bildirir...” hükmü gereği, kararın taraflara bildirildiğine dair belgeye dosya ve Uyap üzerinde rastlanılmadığı, bu nedenle soruşturma izni verilmemesine ilişkin kararın kesinleşmediği anlaşıldığından; soruşturma izni verilmemesine ilişkin kararın müştekilere tebliğ edilmesi sağlanarak kesinleştirilmesi gerektiğinden; söz konusu kararın müşteki sıfatı bulunan müteveffa Müştak Uğurhan’ın anne ve babası olan İbrahim Uğurhan ve Safiye Uğurhan veya müteveffanın eşi Edibe Uğurhan’a tebliğ edilmediği, anılan soruşturma izni verilmemesine dair kararın tebliğ edilerek sonucuna göre şüphelilerin hukuki durumlarının tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup,
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Manisa 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 25/03/2021 tarihli ve 2021/1040 değişik iş sayılı kararının CMK'nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.