Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/10351 Esas 2022/4278 Karar Sayılı İlamı

Hakimlik : İstanbul Anadolu 9.Sulh Ceza Hakimliği

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 12/11/2020 tarihli ve 2018/217468 soruşturma, 2020/96669 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 9. Sulh Ceza Hâkimliğinin 28/12/2020 tarihli ve 2020/2531 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Kanun’un 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanun’un 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanunun 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanunun kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanunun 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar nazara alındığında,
Dosya kapsamına göre, diş hekimi olan şüpheli tarafından müştekiye 2016 yılının Haziran ayında diş tedavisine başlandığı, 9 ay tedaviye devam edildiği, sonrasında çenesindeki ağrıların devam etmesi üzerine bir kaç defa daha şüpheliye müracaat edildiği, son olarak 12/11/2018 tarihinde yapılan muayenesinde şüphelinin artık kendisiyle ilgilenmeyeceğini beyan etmesi üzerine ağrıları devam eden ve çenesi düzgün kapanmayan müştekinin şikâyetçi olduğu olayda, "...şikayet süresinin 30/10/2017 tarihinde başladığı,30/04/2018 tarihinde sona erdiği,yürürlükte olan 5237 sayılı TCK.73/3. maddesi uyarınca taksirle yaralama suçunda 6 aylık şikayet süresinin geçmiş olduğu..." gerekçesiyle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş ise de;
Somut olayda, müştekinin son defa muayene olduğu 12/11/2018 tarihinde şüpheli tarafından ağrılarının tedavi edilmeyeceğinin söylenmesi üzerine çenesinin kapanmaması ve ağrıması şikâyetinin tıbben tedavi imkânı kalmadığına ilk defa muttali olduğu nazara alındığında, şikâyet süresinin de 12/11/2018 tarihi itibarıyla başladığı, dolayısıyla 13/11/2018 tarihinde yapılan şikâyetin süresinde olduğu, keza Adalet Bakanlığı 7. Adli Tıp İhtisas Kurulunun 04/03/2020 tarihli ve 1205 sayılı mütaalası ile "...kişinin dava konusu tıbbi olay öncesi ve sonrasına ait lezyon bölgelerini gösterir renkli fotoğrafların (fotoğraf çekim tarihleri de belirtilmek suretiyle) ve işlem öncesi, sonrası ve son durumunu gösterir panoramik grafilerinin gönderilmesi halinde yeniden değerlendirme yapılabileceği..." şeklinde belirtilen eksikliklerin tamamlanarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yapılan eksik soruşturma ile verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itiraz üzerine, soruşturmanın genişletilmesine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 25/10/2021 gün ve 94660652-105-34-3341-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24/11/2021 gün ve 2021/132675 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki Nazlı'nın 13/11/2018 tarihli savcılık ilk ifadesinde, 2017 yılı mart ayı itibariyle diş tellerinin çıktığını, bundan sonra doktorun yanına birkaç defa uğradığını ve uğradığında, dişlerinin istediği gibi olmadığını söylemesine karşın kendisine yapabileceği birşey olmadığını söylediğini belirttiği, müştekinin kendisine yapılabilecek birşey olmadığının söylenmesine karşın bu muayene tarihlerinde şikayette bulunmadığı, müştekinin sonraki beyanlarında doktorun son muayene tarihi 12/11/2018'de kendisine ağrılarının kalıcı olduğunu aktardığını bildirmesine karşın, bu hususu doğrulayacak bir emarenin olmadığı dolayısıyla sıcağı sıcağına verilen ilk ifadesinin dikkate alınması gerektiği, 2017 yılı mart ayından sonra, aynı yıl içerisinde nisan, haziran, eylül, ekim aylarında şüpheliye tedavi için giden şüphelinin, savcılıktaki ilk ifadesine göre ağrılarının kalıcı olduğunu en geç o yıl içerisindeki son ziyareti 30/10/2017 tarihinde öğrendiğinin kabulü gerekeceği değerlendirilmekle, şikayet süresinin 30/04/2018 tarihinde sona erdiğinin anlaşılması karşısında, kovuşturmaya yer olmadığına dair itirazın reddine dair karar yerinde görülmekle;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, İstanbul Anadolu 9. Sulh Ceza Hakimliğinin 28/12/2020 tarihli ve 2020/2531 sayılı değişik iş kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin CMK'nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.