Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12307 Esas 2022/4321 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Şantaj, görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hükümler : 1- Şantaj suçundan TCK’nın 107/1, 52/2, 53/1-2-3, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK’nın 6352 sayılı Kanunun 81. maddesi ile yapılan değişiklikten önceki TCK’nın 134/2-1, 134/2-2, 53/1-2-3, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Şantaj ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ile mağdur ...’nin bir dönem evlilik dışı birlikte yaşadıkları, mağdurun sanıktan ayrılmasına rağmen sanığın mağdurla tekrar birlikte yaşamak için ısrar ettiği, mağdurun yaşadığı ilden başka bir ile kaçıp, bu ildeki kadın konukevinde kalmaya başlamasına rağmen sanığın, 24.02.2012 tarihinde telefonla aradığı mağdura, “Tekrar bana geldin geldin, gelmezsen elimdeki görüntüleri tekrar internete atacağım, A. ilinde seni nasıl bulduysam S. ilinde de bulurum” dediği; ayrıca, mağdurun babası ve annesi olan tanıkları da telefonla arayan sanığın, onlara, mağdurun nerede olduğunu sorup, mağdura iletilmek üzere, “Eğer bana dönmezse onu perişan edeceğim, görüntüleri internete vereceğim” biçiminde sözler söylediği, mağdura şantaj yapmasına rağmen mağdurdan olumlu yanıt alamayınca, mağdurla kayda alınmış pornografik görüntülerini, YouTube adlı video paylaşım sitesinde, mağdurun adı, soyadı ve doğum yerini açıklayan başlık altında, 27.02.2012 tarihinde yayımladığı; ayrıca, mağdur adına Facebook adlı sosyal paylaşım sitesinde hesap açarak, mağdura ait fotoğrafları, 03.05.2012 tarihinde bu hesap üzerinden yayımladığı iddialarına konu olayda;
Sanığın üzerine atılı şantaj ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının sübut bulduğuna, eylemlerin hukuki nitelendirmesine ve temel cezaların asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesine yönelik yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanığın sübutu kabul edilen şantaj suçunun yasal unsurlarının tarif edildiği TCK'nın 107/2. madde ve fıkrasının uygulama maddesi olarak gösterilmemesi mahallinde ilave edilmesi olanaklı noksanlık olarak kabul edilmiş, bir suç işleme kararının icrası kapsamında mağdura karşı aynı suçları birden fazla işleyen sanık hakkında TCK'nın 43/1. madde ve fıkrasında düzenlenen zincirleme suç hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni olarak kabul edilmemiş, T.C. Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 01.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.