9. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/6720 Karar No: 2014/40529 Karar Tarihi: 29.12.2014
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/6720 Esas 2014/40529 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2013/6720 E. , 2014/40529 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL 6. İŞ MAHKEMESİ TARİHİ : 18/07/2013 NUMARASI : 2011/212-2013/574
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, davacının bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş aktinin davacı tarafından haklı feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir. B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, davacının haksız yere kreş yardımı aldığının tespit edildiğini, bu eylemin cezasının işten çıkarma olduğunun davalının hazırladığı idari soruşturma raporu ile tespit edildiğini, davacının kendi isteği ile ve haklı bir neden olmaksızın istifa ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir. C)Yerel Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacı hakkında davalının idari soruşturma sırasında işten çıkarılmasının önerildiği, davacının bu esnada istifa ederek işten ayrıldığından kıdem tazminatına hak kazanmadığı gerekçesi ile bu talebinin reddine, sübut bulduğu gerekçesi ile fazla mesai ücreti talebinin kabulüne karar verilmiştir. D)Temyiz: Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. E)Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Somut olayda, fazla mesai alacağına yürütülecek faiz açısından, davacının ödeme ihtarının davalıya tebliğ tarihi dosyadan anlaşılamamakta ise de, davalının cevabi ihtarının tarihinden hareketle davacının ödeme ihtarının en geç 03/12/2010 tarihinde öğrendiğinin kabulü gerekir. Davacının ödeme ihtarında 7 gün içinde alacaklarının ödenmesini ihtar ettiği göz önüne alınınca, davacının ödeme için verdiği süre 10/12/2010 tarihinde dolduğundan, davalının 11/12/2010 tarihinde temerrüde düştüğü anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenle fazla mesai ücretinin tamamına 11/12/2010 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır. 3-Dosyada, davacının bir kısım yıllık iznini kullanmış olabileceğini gösteren belgeler bulunmaktadır. Bu belgeler taraflardan detaylıca sorularak, belgelerdeki yıllık izinlerin kullanılıp kullanılmadığı tespit edilmelidir. Ardından, fazla mesai ücreti hesabında bu günlerin dışlanıp dışlanmayacağı denetime elverişli bilirkişi raporu ve yeniden değerlendirilmelidir. Genel tatil günleri ve hafta tatili günlerinin de fazla mesai ücreti hesabına etkisi denetime elverişli detaylı bilirkişi raporu ile ele alınarak sonuca gidilmelidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.