Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1681 Esas 2022/4299 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4 ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü ''başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağını ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 esas, 2018/20 karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 esas, 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. madde ve fıkrasının yanı sıra 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. madde ve fıkrasının uygulanması, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile 30/07/2014 günü gündüz vakti, meskun mahal içi, 50 km/saat hız sınırının bulunduğu, bölünmüş, iki şeritli, düz ve eğimsiz asfalt yolda seyir halindeyken, kaza mahalli olan kontrolsüz üç yönlü kavşaktan sola doğru dönüş yaptığı esnada karşı yön istikametinde kavşağa doğru seyir halinde olan katılanın idaresindeki motosikletin sanığın idaresindeki minibüse çarpmamak için manevra yaptığı ve yoldan çıkarak yolun sağındaki ikametin bahçe duvarına çarpması neticesinde basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve vücudunda 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; soruşturma aşamasında tanzim edilen 27/10/2014 tarihli bilirkişi raporunda: sanığın idaresindeki minibüs ile sola dönüş sırasında karşıdan gelen aracın hız ve uzaklık durumunu gözetmemesi ile ilk geçiş hakkına sahip olan katılanın geçişini beklememesi sebebiyle asli kusurlu olduğu, katılanın ise aracın hızını yol ve trafik durumuna göre ayarlamaması sebebiyle tali kusurlu olduğu belirtildiği, hükme esas alınan bu raporun oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, yerel mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Bozma ilamına uyularak, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.