Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3972 Esas 2022/4308 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 50/4-1a, 52/1-2-4 ve 5275 sayılı Kanunun 106, TCK'nın 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
''02/05/2014''olan suç tarihinin iddianamede ve gerekçeli karar başlığında ''02/05/2015'' şeklinde yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmekle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 esas, 2018/20 karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 esas, 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. madde ve fıkrasının yanı sıra 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin uygulanması, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; 02/05/2014 günü saat 10:00 sıralarında ...'ün sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışı, bölünmüş, yedi metre genişliğinde, eğimsiz ve asfalt yolda seyir halindeyken, kaza mahalli olan üç yönlü kavşaktan sola doğru dönüş yaptığı esnada karşı yön istikametinden gelmekte olan sanığın idaresindeki otomobil ile çarpışması neticesinde ...'ün otomobilinde yolcu olan olarak bulunan ...'ün öldüğü olayda;
Kaza sonucu düzenlenen trafik kazası tespit tutanağında: ...'ün 2918 sayılı Yasanın 57/1-a maddesinde düzenlenen "kavşaklara yaklaşırken kavşaktaki şartlara uyacak şekilde yavaşlamamak, geçiş hakkı olan araçlara ilk geçiş hakkını vermemek" maddesini ihlal etmesi sebebiyle kusurlu olduğu, sanığın ise 2918 sayılı Yasanın 52/1-a maddesinde düzenlenen "araçların hızını kavşaklara yaklaşırken, yapım ve onarım alanlarına girerken azaltmamak" maddesini ihlal etmesi sebebiyle kusurlu olduğu belirtildiği,
Adli Tıp İstanbul İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 07/01/2015 tarihli raporda: ...'ün idaresindeki otomobili ile bölünmüş yolda seyir halinde iken kaza mahallindeki kavşağa geldiği esnada karşı istikamet şeridindeki araç trafiğini kontrol etmeden ve karşı istikamet şeridindeki aracın hız ve mesafesini dikkate almadan dönüş yapması ile ilk geçiş hakkını düz seyreden araç sürücüsüne vermemesi sebebiyle asli kusurlu olduğu, sanığın ise idaresindeki otomobil ile yol yapım ve onarım levhalarını dikkate alarak hızını müteyakkız seviyeye getirmemesi ile dönüşe geçen araç nedeniyle gerekli fren tedbirini almada gecikmesi sebebiyle tali kusurlu olduğu belirtildiği, hükme esas alınan bu raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, yerel mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna, eksik incelemeye, erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 01/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.