MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.03.2009 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24.01.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı genel yola çıkışı bulunmayan 402 parsel sayılı taşınmazı lehine, davalılara ait 400 ve 401 parsel sayılı taşınmazlardan geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü davalılardan ... temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve tüm dosya içeriğine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2- Dava, Türk Medeni Kanunu’nun 747 maddesine dayanılarak açılmış geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir. Saptanan geçit nedeniyle yükümlü taşınmaz malikine ödenmesi gereken bedel taşınmazın niteliği gözetilerek uzman bilirkişiler aracılığı ile objektif kıstaslar esas alınarak belirlenmelidir. Saptanacak bedel de hükümden önce depo ettirilmelidir. Hemen belirtmek gerekir ki, bedelin saptanmasından sonra hüküm tarihine kadar
taşınmazın değerinde önemli derecede değişim yaratabilecek uzunca bir süre geçmiş veya bedel tespitinden sonra yörede taşınmazın değerini artıracak değişiklikler meydana gelmiş olabilir. Bu gibi durumlarda mülkiyet hakkı kısıtlanan taşınmaz malikinin mağduriyetine neden olmamak ve diğer tarafın hakkın kötüye kullanılması sonucunu doğuracak olası davranışlarını önlemek için hüküm tarihine yakın yeni bir değer tespiti yapılmalıdır.
Ziraat ve inşaat mühendisi bilirkişilerin birlikte düzenledikleri 12.12.2011 tarihli raporda; bu dosyadan ayrılan ve 410 sayılı parsel için kurulacak geçit için değerlendirmeye alınan, 400, 401 ve 402 sayılı parseller ile 409 sayılı parsel arasındaki duvar ile ilgili olarak, kurulacak geçide mani olmaması için yıkılarak çimento harçlı olarak tekrar yapılması gerektiği belirtilmiştir. Davalı ise yapılacak bu duvarın bedelinin kendisine ödenmesi gerektiğini savunarak hükmü temyiz etmiştir. Bilirkişi raporu incelendiğinde bahse konu duvarın 400, 401, 402 ve 409 sayılı parseller arasında bulunduğu görülmektedir. Mahkemece duvarın kim tarafından yapıldığı ve kurulmasına karar verilen geçit için aynı şekilde tehlike arz edip etmediği araştırılmamıştır.
Bu durumda mahkemece, bilirkişilerden ek rapor alınarak veya lüzum görülürse aynı bilirkişiler ile yeniden keşif yapmak suretiyle düzenlenecek rapor ile kurulacak geçit güzergahına göre yukarıda belirtilen duvarın yıkılarak yeniden yapılmasının gerekli olup olmadığı tespit ettirilmeli, duvarın yenilenmesi gerekli değil ise mevcut durumdaki gibi karar verilmeli, aksi takdirde duvarın hangi tarafça yenileneceğinin belirlenerek buna göre geçit bedeline hükmedilmelidir.
Karar yukarıda açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine 10.05.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.