MAHKEMESİ : İSTANBUL 7. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2010/1072-2013/482

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının iş aktinin davalıca haklı feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş aktinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, dosyaya davacı tarafından bir takım puantajlar sunulmuştur.
Bu puantaj kayıtlarının bir kısmında hazırlayan bizatihi davacı olarak yazılıdır, yapılan mesai saatleri gösterilmiştir, bir kısmında gösterilmemiştir, bir kısmında hazırlayan davacı olarak yazılı değil ise de, bir kısmında ise davacının hazırlayan sıfatı ile imzası olmasa da davacının imzası yanında çalışma saatleri yazılıdır, sair şekilde düzenlenmiş puantajlar da vardır.
Bu puantajların taraflardan detaylıca sorularak fazla mesai ücretine etkisinin denetime elverişli bilirkişi raporu ile irdelemesi yapılmaksızın sonuca gidilmesi hatalıdır.
Davacı temyizi bulunmayıp, Mahkeme kararının sadece davalı tarafından temyiz edilmesi sonucunda davalı lehine neticeten hükmolunan miktar açısından doğan usuli müktesep hak da gözetilmelidir.
Hakkında geçerli puantaj olmadığı saptanan çalışma dönemlerinin de olduğunun saptanması halinde, bu geçerli puantajı olmayan dönemler açısından ise;
Davacı ödeme ihtarında haftada 4 gün 08:30-20:00 saatleri arasında, haftada 1 gün ise 08:30-17:30 saatleri arasında, Pazar günleri ise 09:00-13:00 saatleri arasında çalıştığını belirtmiştir. Davacının iddia ettiği çalışma saatlerine en yakın beyan davalı şahidi M.. S..’ın beyanıdır. Bu itibarla taleple de bağlı kalınarak davacının; haftada 4 gün 08:30-20:00 saatleri arasında davacı şahitlerine göre 1,5 saat ara dinlenmesi düşülerek çalıştığı, haftada 1 gün 08:30-17:30 saatleri arasında, davacı şahitlerine göre 1 saat ara dinlenmesi düşülerek çalıştığı, Pazar günleri 09:00-13:00 saatleri arası, mevzuat gereği 15 dakika ara dinlenmesi düşülerek çalıştığı, buna göre haftalık fazla mesai süresinin 6 saat 45 dakika olduğu anlaşılmaktadır. Davacının haftalık 10,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ve bu arada davacının ödeme ihtarında belirttiği çalışma sürelerinin taleple bağlılık açısından gözetilmemesi hatalıdır.
3-Fazla mesai alacağının hesaplanmasında, dosyadaki izin formlarında davacının izin kullandığı anlaşılan günlerin dışlanmaması hatalıdır. Mahkemece 2 ve 3 numaralı bozma sebeplerine göre denetime elverişli yeni bir rapor alınarak sonuca gidilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/12/2014 günü oybirliği ile karar verildi.