MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 17. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/06/2013
NUMARASI : 2013/293-2013/238

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, fazla mesai ücreti ödenmeyen davacının iş aktini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının devamsızlığı nedeni ile iş aktinin davalıca haklı feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde her iki davalı şirketin vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, hizmet süresi açısından, Mahkeme gerekçesinde fesih tarihi doğru olarak 11/06/2011 tarihi şeklinde belirtilmiş ise de, dosya kapsamından fesih tarihi olarak kabul edilemeyeceği anlaşılan 15/07/2011 tarihini fesih tarihi olarak esas alan bilirkişi raporundaki hesaplamalarına göre hüküm kurulması hatalıdır. Fesih tarihini hesaplamalarda 15/07/2011 olarak kabul eden bilirkişi raporunun esas alınması, aynı zamanda, davacı vekilinin bir dilekçesinde feshin 11/06/2011 tarihinde yapıldığı beyanı karşısında talep aşımına neden olduğu için de hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, fesih tarihi olarak 11/06/2011 tarihini kabul ederek sonuca gitmektir. Davaya konu taleplerin bu durumdan nasıl etkileneceği de gözetilmelidir.
3-Kıdem tazminatının hesaplanması açısından, asgari geçim indiriminin hesaba esas giydirilmiş ücrete dahil edilemeyeceğinin düşünülmemesi hatalıdır.
4-Kıdem tazminatına esas günlük brüt ücretin hesabında koli priminin hesaplanma şekli hatalıdır. Fesih tarihinden geriye doğru son 1 yılda ödenen toplam koli priminin 1 günlük ortalaması bulunup günlük ücrete eklenmek sureti ile koli priminin tazminata esas ücrete dahil edilmesi gerekirken, sadece 2 ay için aynı miktarda ödenen miktarın dikkate alınması yerinde değildir.
Dairemiz bozması doğrultusunda yeniden hesaplama yapılırken, davacı temyizi olmaması nedeni ile miktar itibariyla davalılar lehine doğan usuli müktesep hak gözetilmelidir.
5-Yıllık izin ücretinin hesabında, asgari geçim indiriminin, koli priminin ve yemek sosyal yardımının hesaba esas ücrete eklenemeyeceğinin düşünülmemesi hatalıdır. Yıllık izin ücreti, giydirilmiş brüt ücret üzerinden değil, çıplak brüt ücret üzerinden hesaplanmalıdır.
6- Fazla mesai ücretinin hesabında, asgari geçim indiriminin ve koli priminin hesaba esas ücrete eklenemeyeceğinin düşünülmemesi hatalıdır. Fazla mesai ücreti, giydirilmiş brüt ücret üzerinden değil, çıplak brüt ücret üzerinden hesaplanmalıdır.
7-Hükmolunan miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hüküm yerinde belirtilmemesinin infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, nispi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.