Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6732 Esas 2019/471 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6732
Karar No: 2019/471
Karar Tarihi: 16.01.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6732 Esas 2019/471 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçundan sanığı mahkum etmiştir. Sanık, defter ve belgeleri istendiğinde ibraz etmemiş ve mücbir sebep oluşturmamıştır. Sanığa yüklenen suçun sabit olduğuna karar veren mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak mahkeme, temel cezanın eksik tayin edilmesi ve çelişkiye düşülmesi gibi nedenlerle hükmü bozmuştur. Suç tarihi itibariyle engel adli sicil kaydı bulunmayan ve tutanaklara yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanık hakkında, \"geçmişi\" lehine takdiri indirim nedeni olarak kabul edilip temel ceza üzerinden indirim yapılması gerektiği belirtilmiştir. Suç tarihinin ibraz için verilen yasal sürenin bitimini izleyen tarih olduğu dikkate alındığında, suç tarihinin gerekçeli karar başlığına eksik yazıldığı ifade edilmiştir. Kanun maddeleri: CMK'nin 217, 231 ve 5271 sayılı CMK'nin 231. Maddeleri, Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. Maddesi, 5904 sayılı Yasanın 23. Maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. Maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6732 E. , 2019/471 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Defter ve belgeleri saklama ve istendiğinde ibraz etme yükümlülüğünün mükellefe ait olması ve sanığın savunmasının yasanın aradığı anlamda kastı kaldıran mücbir sebep de oluşturmaması nedeniyle, usulüne uygun tebligata rağmen defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmediğinin anlaşılması karşısında CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmada edindiği kanaate göre delilleri değerlendirerek sanığa yüklenen suçun sabit olduğuna karar veren mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-16/06/2009 tarihinde yürürlüğe giren 5904 sayılı Yasanın 23. maddesiyle yapılan değişiklik ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2. maddesinde yazılı cezanın alt sınırı 18 aya çıkarıldığı halde, temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak takdir edilmek suretiyle eksik ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu ile Dairemizin yerleşmiş kararlarında açıklandığı üzere yasalarda yer alan hükümler uygulanırken gösterilen gerekçelerde çelişkiye, zaafiyete düşülmemesi gerekir. Buna göre suç tarihi itibariyle engel adli sicil kaydı bulunmayan ve tutanaklara yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanık hakkında, "geçmişi" lehine takdiri indirim nedeni olarak kabul edilip temel ceza üzerinden indirim yapılmasına rağmen, devamında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi uyarınca değerlendirme yapılırken, "geçmişteki hali ve kişilik özellikleri" aleyhe gerekçe gösterilerek anılan maddelerin uygulanmaması suretiyle çelişkiye düşülmesi,
3-Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunda, suç tarihinin ibraz için verilen yasal sürenin bitimini izleyen tarih olduğu dikkate alındığında, "10/07/2012" olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığına "2012" şeklinde eksik yazılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, sonuç ceza itibariyle kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 16/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.