14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4913 Karar No: 2020/3537 Karar Tarihi: 29.09.2020
Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4913 Esas 2020/3537 Karar Sayılı İlamı
14. Ceza Dairesi 2019/4913 E. , 2020/3537 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Sanığın mağdure ..."ya yönelik çocuğun cinsel istismarı ile mağdure Zehra"ya yönelik cinsel taciz suçlarından mahkumiyetine
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık hakkında mağdure Zehra’ya yönelik cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Oluşa uygun kabule göre, sanığın işlediği cinsel taciz suçunun 5237 sayılı TCK"nın 105/1. maddesinde düzenlenip öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve suç tarihi olan 17.05.2008 ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında müsnet suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, Sanık hakkında mağdure ...’ya yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince; Olay tarihinde sanığın, parkta oturmaktayken yanına gelen mağdureyi kucağına alarak sırtını okşamaktan ibaret olan eyleminin, mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma, olayın gerçekleştiği yer ve zaman dilimi, fiziksel temasın yöneldiği vücut bölgesi de nazara alındığında, cinsel saikle gerçekleştirildiğine dair sanığın cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.