Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1607 Esas 2022/4346 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 53/1-2-3, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; Zonguldak ili, Merkez ilçesi, Kilimli bucağı, Gelik köyü sınırlarında bulunan Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü Karadon Taşkömürü İşletme Müessesesi Gelik İşletme Müdürlüğü 75.yıl Cumhuriyet Kuyusunda, 06/12/2013 günü saat 06:00 sıralarında sanığın kullanmış olduğu 39 nolu lokomotifin havalı kapıya çarpması akabinde kapının şasesinin yerinden sökülerek kapı ile birlikte lokomotifin üzerine düşmesi şeklinde meydana gelen ve lokomotifin kumluk kısmında oturan, ocak çavuşu ...'nın öldüğü olayda,
Maden Mühendisleri ile A sınıfı İş Güvenliği Uzmanlarından oluşan üç kişilik bilirkişi heyeti tarafından tanzim edilen 28/12/2013 tarihli raporda: sanığın, işverence hazırlanan talimatlarda vagon, lokomotiflere, tampon ve koşumlarına binmek yasak olduğu halde ölen kişiyi lokomotife bindirmesi ile lokomotifte dışarıya sarkacak şekilde ray demiri yükleyerek seyir etmesi sebebiyle asli kusurlu olduğu, ölenin ise ocak çavuşu olmasına rağmen yasak olan lokomotife binmesi ile lokomotiften dışarıya sarkan malzemeyi ikaz edip gerekli gözetimi yapmaması sebebiyle asli kusurlu olduğu, aynı heyet tarafından tanzim edilen 18/02/2014 tarihli ek raporunda benzer nitelikte olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede; mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere, katılanlar vekilin erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1.5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
2. 5237 sayılı TCK'nın 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hâkimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtarı yerine eksik biçimde ''denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmemesi halinde verilen cezanın kısmen veya tamamen çektirileceği'' karar verilmesi,
3. Hükmedilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı ihtarının kararda belirtilmesi sırasında, dayanak teşkil eden uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, 5.fıkranın 3.paragrafı hükümden çıkarılarak, yerine ''5237 sayılı TCK'nın 51/7. maddesi uyarınca hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hâkimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceği ve aynı Kanunun 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi yükümlülüklere uygun veya iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılacağının ihtarına'' ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.