Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın meydana gelen olay sebebi ile kişisel zarara uğramadığı ve katılan sıfatını haiz olmaması sebebi ile diğer sanıklar ... ile ... hakkında kurulan hükümleri temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı; sadece kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz etme hakkı bulunduğu anlaşılmakla,
Sanık ...’ın olayın meydana geldiği üç katlı inşaatın sahibi, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık ...’ın ise “Okutan Mühendislik” şirketinin yetkilisi inşaat mühendisi, hakkında beraat kararı verilen sanık ...’ın ise yapı denetim firmasının sahibi inşaat mühendisi olduğu; olay günü yerden 15 metre yüksekte eğimli olan çatıya kaplama malzemesi kiremitleri taşıma işinin sanık ... tarafından yevmiyeli işçi ölen ..."e verildiği, ölenin yanında getirdiği iki kişi ile birlikte kiremitleri çatıya taşıdıkları sırada, ayağının kayarak çatıdan düştüğü olayda; soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan ve sanığın asli kusurlu olduğuna ilişkin bilirkişi raporlarında özetle “....yapı maliki sanık ...’in ölen ..."le çatıya kiremit taşıması için anlaştığı ve işin yapılması için talimat vermiş olduğu, bu kişilerin çatı işlerinde çalışacak ehliyette olup olmadığını araştırmaması, işin yapılması için ilgili hükümlerde sayılan gerekli önlemleri almaması, ölene kaymaz tabanlı iş ayakkabısı ve emniyet kemeri vermemesi nedenleri ile iş sağlığı ve iş güvenliği açısından asli sorumluluğu bulunmaktadır...” şeklindeki hükme esas alınan raporların, sanığın inşaat ile bizzat ilgilendiği ve takip ettiği, kiremitlerin çatıya taşınması için ölen ile 250-TL karşılığında anlaştığı şeklindeki birbiri ile uyumlu ifadeleri karşısında, dosya içeriğine uygun olduğu anlaşılmakla, asli kusurlu olan sanık hakkında mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın kusuru bulunmadığına, müteahhit firma ile denetim firması sahibi olan diğer sanıkların kusurlu bulunduğuna, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 3 yıl hapis cezası olarak tayin edilen temel cezadan TCK"nın 61. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması akabinde tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının, günlüğü 20-TL den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç cezanın, 18.200 TL adli para cezası yerine hesap hatası yapılarak 21.900 TL olarak belirlenmek sureti ile sanık hakkında fazla adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün dördüncü ve beşinci paragraflarının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.