8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/25669 Karar No: 2019/1942 Karar Tarihi: 12.02.2019
Nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/25669 Esas 2019/1942 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Nitelikli Mala Zarar Verme suçundan mahkumiyet hükmü verildiği görülmektedir. İlk hükümde cezanın üst sınırı 6 yıl iken temel cezanın teşdiden 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine rağmen, sonraki kararda temel cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi çelişkiye neden olmuştur. Ayrıca, bozma öncesi uygulanması Yargıtay tarafından onaylanan TCK'nun 62. maddesinin bu kez uygulanmamasına karar verilmesi Hukuk güvenliği ilkesine aykırıdır. Bu nedenlerden dolayı, sanık ve müdafiin temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve hükümler bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddesi, nitelikli mala zarar verme suçunu düzenleyen 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ve uygulanmayarak bozma kararı alınan TCK'nun 62. maddesidir.
8. Ceza Dairesi 2017/25669 E. , 2019/1942 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Nitelikli mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) 13.03.2014 tarihli ilk hükümde cezanın üst sınırı 6 yıl iken temel cezanın teşdiden 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine rağmen, ilk hükümden sonra 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ile nitelikli mala zarar verme suçunu düzenleyen maddede öngörülen cezanın üst sınırı "altı" yıldan "dört" yıla indirilmiş olduğu halde bozmadan sonraki 28.01.2015 tarihli kararda temel cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi, 2) Hukuk güvenliği ilkesine aykırı olarak, bozma öncesi uygulanmasında Yargıtay denetiminde bir isabetsizlik görülmeyen ve yasaya açıkça aykırılık teşkil etmeyen önceki gerekçeden haklı ve yasal ayrılma sebepleri de gösterilmeden bu kez TCK. nun 62. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanık ..., sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.