Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/9915 Esas 2019/1940 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9915
Karar No: 2019/1940
Karar Tarihi: 12.02.2019

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/9915 Esas 2019/1940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, icra müdürlüğüne gönderdiği dilekçe ile yedieminlik görevinden ayrılıp şehir dışına çıkacağını belirtmiştir. Ancak icra müdürlüğü, yedieminlik değişikliği talebini kabul etmeyerek mahcuz malları borçlunun oğlu olan sanığa teslim etmiştir. Daha sonra mahcuzların işyerinde bulunamaması sebebiyle sanığın hakkında açılan suç davasında, sanığın yasal sorumluluklarını yerine getirdiği ve herhangi bir kusurunun bulunmadığı anlaşılmıştır. Bunun üzerine, sanığın müsnet suçtan beraati yerine yasal olmayan gerekçe ile mahkum edilmesi sonucuna varılarak, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- CMUK'nun 321. maddesi: Temyiz davası ile mahkemenin kararının bozulması durumu
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: Sicil Müdürlüğüne kayıt edilmeyen kararların hükümsüzlüğü hakkında düzenleme.

8. Ceza Dairesi 2018/9915 E. , 2019/1940 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
12.02.2014 tarihinde borçlunun işyerinde yapılan hacizde mahcuzların borçlunun oğlu olan sanığa teslim edildiği, sanığın icra müdürlüğüne vermiş olduğu 24.02.2014 tarihli dilekçe ile şehir dışına iş için gideceğinden ve uzun süre dönmeyeceğinden bahisle yedieminlik görevinden ayrılmak istediğine dair dilekçe sunduğu ancak icra müdürlüğünce alacaklının yedieminlik değişikliğini kabul etmediğinden bahisle talep hakkında hiçbir işlem yapılmadığının anlaşıldığı somut olayda; sanığın icra müdürlüğüne bildirimde bulunarak mahcuzların bulunduğu yerden uzun süreli olarak ayrılacağını dilekçe ile bildirmek ve yedieminliğin değiştirilmesi hususunu talep etmekle üzerine düşen dikkat ve özen yükümlülüğünü yerine getirdiği, 29.04.2014 tarihinde mahcuzların işyerinde bulunmamasında sanığa atfedilecek bir kusur bulunmadığı anlaşıldığından sanığın müsnet suçtan beraati yerine yasal olmayan gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.