Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1595 Esas 2022/4367 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62/1, 52/2-4, 51/1- 3-7-8, 5275 sayılı Yasanın 106/4-11. maddeleri gereğince mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Nevşehir Kültür ve Tabiatlar Varlığı Koruma Kurumunun 12/11/1999 gün ve 1123 sayılı, 04/07/2012 gün ve 325 sayılı kararları ile belirlenen birinci derece doğal ve birinci derece arkeolojik sit alanı içinde yer alan Nevşehir ili Merkez ilçesi Uçhisar Beldesi'nde 42 pafta 8422 parsel sayılı taşınmazın doğusunda ve batısında yer alan tescil harici taşınmaz üzerinde yapılan inceleme sonucu, 8422 sayılı parselin doğusundaki kayalık alandaki güvercinlik olduğu anlaşılan mevcut kaya mekanlara ulaşım amacıyla kaya yüzeyinin merdiven şeklinde kesilerek kaya yüzeylerine müdahale edildiği iddiası ile açılan kamu davasında; sanığın aşamalardaki savunmalarında suça konu yerin kendi arazisine 20-30 metre yakınlıkta olduğunu, kendine ait yeri üzüm bağı olarak kullandığını ve bakımını işçi tutarak yaptırdığını ancak suça konu izinsiz müdahaleleri kendisinin gerçekleştirmediğini, suça konu yeri kullanmadığını, haberinin olmadığını belirterek suçlamayı kabul etmediği, 19/11/2013 tarihli tutanakta izinsiz uygulamaların sanık ... tarafından yapıldığı belirtilmiş ise de sanığın izinsiz müdahaleleri gerçekleştirdiğine dair suç üstü halinin söz konusu olmadığı, nitekim tanık sıfatıyla dinlenen zabıta memuru tutanak mümzilerinin beyanlarında olay yerinde sanığı görmediklerini, sanığın orada olmadığını, çalışan iki işçiye sorduklarında kendilerini ...’ın çalıştırdığını söylediklerini belirttikleri, 19/11/2013 tarihli tutanakta bahsi geçen iki işçinin kimlik bilgilerinin yer almadığı ve dosya kapsamında kim olduklarının belirlenemediği, görgüye dayalı bilgisi bulunan tanığın olmadığı dikkate alınarak sanığın savunmasının aksine mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, net, inandırıcı delil elde edilememesi karşında sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde mahkumiyetine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince mahkumiyete ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.