9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/6377 Karar No: 2020/1839 Karar Tarihi: 10.11.2020
Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6377 Esas 2020/1839 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme sanığın tefecilik suçundan yargılandığı davada, sanığın işyerinde gerçek olmayan alışveriş tutarları üzerinden komisyon alarak tefecilik yaptığı iddiasıyla suçlandığını ancak maddi gerçeklerin tam olarak ortaya çıkarılmadığını tespit etmiştir. Mahkeme sanığın tüm iddia edilen suçları hakkında beraat kararı vermiştir. Ancak, mahkemenin sanığın durumunu tam olarak ortaya çıkaracak tanıkları dinlemediği, icra dosyalarını incelemediği gibi eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle karar verdiği gerekçesiyle, karar temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonrasında, mahkemenin vermiş olduğu hüküm kanuna uygun bulunmadığından bozulmuştur. Kanunlar: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'un 321. maddesi.
9. Ceza Dairesi 2020/6377 E. , 2020/1839 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik Hüküm : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanığın iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendilerine para ihtiyacı nedeniyle başvuran şahısların hamili oldukları kredi kartı ile pos cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarlarından belli bir komisyon kesintisi yaparak tefecilik suçunu işlediği iddia edilen sonut olayda; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından sanığa ait pos cihazından kendisi tarafından kredi kartıyla çekim yaptırdığını söyleyen ve yargılama aşamasında dinlenmeyen tanıkların dinlenilmesi, sanığın icra dairelerinden alacaklı olduğu icra dosyalarının sorulup var ise aslı veya onaylı suretleri getirtilip borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına müracaat edilmesinden sonra, sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 10.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.