23. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/85 Karar No: 2019/4509 Karar Tarihi: 04.11.2019
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/85 Esas 2019/4509 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2018/85 E. , 2019/4509 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının şoför olarak çalıştığı müvekkiline ait halk otobüsünde tahsil ettiği ücretleri sisteme okutmayarak kooperatif ortaklar havuz hesabına aktarmaması nedeniyle kooperatif iç tüzüğü 10. maddesince 2.500,00 TL para cezasıyla müvekkilinin cezalandırıldığını ve hakedişinden düşüldüğünü ileri sürerek 2.500,00 TL alacağın 14.06.2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacıya verilen ceza ile müvekkili arasında illiyet bağının olmadığını, kooperatif kararının bir geçerliliğinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının haksız eylemini gerçekleştirdiği tarihte geçerli olan iç tüzük uyarınca 1.000,00 TL ceza verilmesi gerektiğinden davalının sorumluluğunun olay tarihindeki iç tüzük hükümleriyle sınırlı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 1.000,00 TL"nin davalıdan alınıp davacıya ödenmesine bakiye 1.500,00 TL’lik kısmın reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"a eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Davalı vekilince temyize konu yapılan reddilen kısım yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın talep halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.