Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/8256 Esas 2019/1939 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8256
Karar No: 2019/1939
Karar Tarihi: 12.02.2019

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/8256 Esas 2019/1939 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir şirkette çalışan sanığın haciz tarihi itibariyle işyerinden ayrıldığını ve mahcuzların akıbetini bilmediğini beyan etmesine rağmen dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranarak muhafaza görevini kötüye kullanmak suçundan yargılandığını belirtmiştir. Ancak, mahkeme sanığın suçu oluşturup oluşturmadığını belirlemeden ve hukuki durumunu takdir etmeden yetersiz gerekçe ile beraatine karar vermiştir. Bu nedenle, katılanın temyiz itirazı yerinde görülmüştür ve mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri olarak ise, 6352 sayılı Kanunun 106. maddesi ile 2004 sayılı Yasaya eklenen geçici 9,11 ve 10. maddeleri, 5. maddesinin 1. fıkrasının 1 numaralı bendinin kanunun yayım tarihinden itibaren 6 ay sonra yürürlüğe girdiği ve 38. maddesi bu kanunun ilgili hükümlerinin yürürlüğe girdiği tarihten önce başlatılan takip işlemleri hakkında, değişiklikten önceki hükümlerin uygulanmasına devam edileceği hükümleridir.

8. Ceza Dairesi 2017/8256 E. , 2019/1939 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 106. maddesinde bu kanunun 38. maddesiyle 2004 sayılı Yasaya eklenen geçici 9. ve 11. maddeleri ile 5. maddesinin 1. fıkrasının 1 numaralı bendinin kanunun yayım tarihinden itibaren 6 ay sonra yürürlüğe gireceğinin düzenlenmesi ve 38. maddesi ile 2004 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin “Bu Kanunun ilgili hükümlerinin yürürlüğe girdiği tarihten önce başlatılan takip işlemleri hakkında, değişiklikten önceki hükümlerin uygulanmasına devam edilir” hükmü karşısında, somut olayda takip tarihinin 06.12.2012 olması nedeniyle alacaklı tarafından 1 yıl içerisinde süresinde satış talebinde bulunulduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Haciz tarihinde borçlu şirkette işçi olarak çalıştığını ancak suç tarihinden evvel işyerinden ayrıldığını ve mahcuzların akıbetini bilmediğini beyan eden ve icra müdürlüğüne herhangi bir bildirimde bulunmayarak dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davrandığı anlaşılan sanığın savunmasının doğruluğu araştırılıp eyleminin TCK.nun 289/3. maddesinde tanımlanan ve yalnız adli para cezasını gerektiren suçu oluşturup oluşturmadığı belirlenip hakkında ön ödeme işlemi yapılarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi;
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.