Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/3293 Esas 2020/209 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ile davalı vasisi tarafından harç yatırılmaksızın adli yardım talebi ile temyiz edilmesi üzerine, mahkemece adli yardım talebine ilişkin karar verilmediği, dosya kapsamında adı geçen davalının sosyal ve ekonomik durum araştırması, adına taşınmaz kaydına rastlanılmadığı ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı"ndan yardım almadığına dair belgelerin incelenmesi sonucu adli yardımdan yararlanmasının dairemizce uygun görüldüğü ve temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; 6100 sayılı Kanun’un 339/1. maddesine göre, "Adli yardım kararından dolayı ertelenen tüm yargılama giderleri ile Devletçe ödenen avanslar dava veya takip sonunda haksız çıkan kişiden tahsil olunur. Adli yardımdan yararlanan kişinin haksız çıkması hâlinde, uygun görülürse yargılama giderlerinin en çok bir yıl içinde aylık eşit taksitler hâlinde ödenmesine karar verilebilir" hükmü gözetilerek davalıdan adli yardım sebebiyle alınmayan temyiz harcının adli yardımdan yararlanan ve temyizinde haksız çıkan davalıdan alınması gerektiğinin infaz sırasında gözetilmesinin mümkün görülmesine; dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı alınmayan temyiz harcının davalıdan alınmasına, 15.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.