Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30144 Esas 2019/711 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/30144
Karar No: 2019/711

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30144 Esas 2019/711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, fazla mesai ücretinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini beyan ederek kıdem tazminatı ve fazla mesai alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı işveren, fazla mesai alacağının bulunmadığını feshin haklı nedene dayanmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Yerel mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili temyiz etmiştir. Mahkeme, fazla çalışma iddiasını ispatla yükümlü olan işçinin bordrolar gibi yazılı belgelerle veya tanık beyanları ile kanıtlanabileceğini belirtmiştir. Somut uyuşmazlıkta, işyeri kaydı da bulunmayan Ağustos 2010-Aralık 2012 arasındaki fazla çalışmanın ispatlanamadığı kabul edilmiştir ve bu süre dışlanmadan hesap yapılan rapora göre karar verildiği için bozulmuştur.
Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 63, Türk Borçlar Kanunu madde 115, Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 222.

9. Hukuk Dairesi 2015/30144 E. , 2019/711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin fazla mesai ücretinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini beyan ederek kıdem tazminatı ve fazla mesai alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının fazla mesai alacağının bulunmadığını feshin haklı nedene dayanmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai alacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Ancak tanık beyanları, çalışmayı gördükleri süre bakımından esas alınmalıdır. Tanıkların ortak çalıştıkları süre aşılarak fazla mesai hesaplanamaz.
Somut uyuşmazlıkta davalı tanıkları ancak kendi çalıştıkları süre itibarı ile çalışma düzenini bileceklerinden, işyeri kaydı da bulunmayan Ağustos 2010-Aralık 2012 arasındaki fazla çalışmanın ispatlanamadığı kabul edilmelidir. Bu süre dışlanmadan hesap yapılan rapora göre karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 14.01.2019 günü oybirliği ile karar verildi.