5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4359 Esas 2021/10753 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4359
Karar No: 2021/10753

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4359 Esas 2021/10753 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Asliye Ceza Mahkemesidir ve sanık 5607 sayılı Yasaya muhalefetten hüküm giymiştir. Sanık hakkında verilen beraat kararı istinaf edilmemiş ancak mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talepleri incelenmiştir. 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenlemeler sanık lehine hükümler içermekte ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması olanaklı hale gelmektedir. Bu nedenle ilgili yasal koşulların oluşup oluşmadığının saptanması gerekmekte ve uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmektedir. Hüküm takdiri indirim uygulama maddesi, ihtar yapılmaması ve müsadere kararıyla ilgili olarak hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK 5237 sayılı Yasanın 7. maddesi, TCK 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi, TCK 5607 sayılı Yasanın Geçici 12. maddenin 2. fıkrası, TCK 62/4. madde ve 52/4. madde, 5237 sayılı Yasanın 54/4. maddesi ve CMUK 321. madde sayılabilir.

7. Ceza Dairesi 2019/4359 E. , 2021/10753 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... yönünden hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-)Sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-)Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62.maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-TCK"nin 52/4. maddesi gereğince taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrilebileceğine dair ihtarın yapılmaması,
3-Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı Yasanın 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.