Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/2521 Esas 2020/207 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılardan ... vasisi ... tarafından harç yatırılmaksızın adli yardım talebi ile temyiz edilmesi üzerine, mahkemece adli yardım talebine ilişkin karar verilmediği, geri çevirme kararı sonrasında adı geçen davalı adına taşınmaz kaydına rastlanılmadığı ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı"ndan yardım almadığına dair belgelerin incelenmesi sonucu adli yardımdan yararlanmasının dairemizce uygun görüldüğü ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; 6100 sayılı Kanun’un 339/1. maddesine göre, "Adli yardım kararından dolayı ertelenen tüm yargılama giderleri ile Devletçe ödenen avanslar dava veya takip sonunda haksız çıkan kişiden tahsil olunur. Adli yardımdan yararlanan kişinin haksız çıkması hâlinde, uygun görülürse yargılama giderlerinin en çok bir yıl içinde aylık eşit taksitler hâlinde ödenmesine karar verilebilir" hükmü gözetilerek adı geçen davalıdan adli yardım sebebiyle alınmayan temyiz harcının adli yardımdan yararlanan ve temyizinde haksız çıkan davalıdan alınması gerektiğinin infaz sırasında gözetilmesinin mümkün görülmesine göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, alınmayan temyiz harcının davalılardan ... vasisi ..."tan alınmasına, 15/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.