MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, mağdur hakkında verilen hükümden önce iftirasından dönmediği; Mahkeme tarafından yapılan araştırma sonucu sanığın gerçek kimliğinin tespit edilerek, mağdur hakkında beraat hükmü kurulduğu; TCK’nin 269/3-a maddesindeki etkin pişmanlığın yasal şartlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın başkasının kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan dolayı verilen cezasından indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Gerekçeli kararda sanığın hangi sabıkasının tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi; sanığa ait adli sicil kaydı incelendiğinde, .... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2002/1025 esas ve 2006/685 karar sayılı kararı ile 765 sayılı TCK’nin 503/1. maddesi uyarınca verilip 12/02/2007 tarihinde kesinleşen 1 yıl hapis cezasının tekerrür oluşturduğunun ve diğer sabıkalarının eski tarihli olması nedeniyle tekerrür oluşturmayacağının anlaşılması; 765 sayılı TCK’nin 503/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna karşılık geldiği ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK"nin 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemi yerine getirildikten sonra, söz konusu ilam esas alınarak TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin, cezaları artırıcı bir sebebin bulunmadığı takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 15/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.