3621 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1143 Esas 2020/2069 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1143
Karar No: 2020/2069
Karar Tarihi: 26.02.2020

3621 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1143 Esas 2020/2069 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 3621 Sayılı Kanuna Aykırılık suçu nedeniyle sanığı mahkum etti. Temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, mahkumiyet hükmü bozuldu. Bozma sebepleri şunlardır:
1) Tekerrüre esas alınan hükmün imar kirliliğine neden olma suçundan verilen adli para cezası olması ve 7143 sayılı Kanun'un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu'na ilave edilen Geçici 16. maddeye göre, sanığın belirtilen şartları yerine getirmesi halinde cezanın ortadan kalkması ve tekerrür hükümlerinin uygulanmama ihtimali olduğu için, tekerrüre esas alınan ilamın yeniden değerlendirilmesi gereklidir.
2) Suçtan doğrudan zarar görmeyen kişinin davaya katılması ve lehine vekalet ücretine hükmedilmesi.
3) Sanığın Kıyı Kanunun numarasının hüküm fıkrasında yanlış gösterilmesi.
4) Sanığın hapis cezasına mahkum edilmesi ve hak yoksunluklarına hükmedilmesi durumunda, Anayasa Mahkemesi’nin bazı hükümlerini iptal ettiği 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gereklidir.
5) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yanlış gösterilmesi.
Yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı, mahkumiyet hükmü bozul

19. Ceza Dairesi 2020/1143 E. , 2020/2069 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 3621 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tekerrüre esas alınan hükmün 5237 sayılı TCK’nin 184/1. maddesi kapsamında imar kirliliğine neden olma suçundan verilen adli para cezası olması ve 18.05.2018 tarih ve 30425 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun"un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu"na ilave edilen Geçici 16. maddeye göre sanığın 31.10.2018 tarihine kadar başvurması ve madde kapsamında belirtilen şartları yerine getirmesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 184/5. maddesinde belirtilen, 184/1. maddesinden mahkum olunan ceza bütün sonuçlarıyla ortadan kalkar hükmünden yararlanma ve bu kapsamda tekerrür hükümlerinin uygulanmama ihtimali karşısında, sanığın tekerrüre esas alınan ilamı kapsamında bir değerlendirme yapılıp yapılmadığının araştırılması gerekliliği,
2-Suçtan doğrudan zarar görmeyen ..."nın davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
3- Sanığın 15/4. maddesine aykırı hareket ettiği kabul edilen Kıyı Kanunun numarasının ""3621"" olmasına karşın, hüküm fıkrasında ""5621"" olarak gösterilmesi,
4- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
5-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ""13.06.2014"" yerine ""15.08.2014"" olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.