Esas No: 2021/3663
Karar No: 2022/4499
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3663 Esas 2022/4499 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükmün davalı açısından kesin olduğunu ve davalı vekilinin temyiz talebinin reddedildiğini belirtti. Bunun sebebi, insan ticareti suçundan 151 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 13.146,22 TL olması ve temyiz sınırının 47.530 TL olduğu karar tarihi itibariyle kesinlik sınırı olmasıydı. Davalı vekilinin temyiz talebini reddeden karara yönelik yapılan istinaf incelemesi sonucunda davalı açısından kesin nitelikte olan kararın temyiz edilemeyeceği belirtildi. Bu sebeple dosya Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilirken, kararın bir örneği de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildi.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendi, CMK'nın 296/2. maddesi ve CMK'nın 302/1. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz isteminin reddi
Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530 TL olduğu ve insan ticareti suçundan 13.08.2015 – 11.01.2016 tarihleri arasında 151 gün tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 13.146,22 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 12/01/2018 tarih, 2017/1904 Esas – 2018/59 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 16/02/2018 tarih ve 2017/1904 Esas – 2018/59 Karar sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK'nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK'nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 07.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
