Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3799 Esas 2022/4506 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Dörtyol Cumhuriyet Başsavcılığının 2004/1535 sayılı hazırlık soruşturması kapsamında, 10.01.2004 tarihinde Kaçakçılıkla Mücadele Kanununa muhalefet suçunda kullanıldığından bahisle davacının 25.08.2004 tarihinde noterde satın aldığı ancak trafik tescil işlemlerini gerçekleştirmediği akaryakıt tankerine 29.09.2004 tarihinde trafikten men kararı verilerek el konulduğu, soruşturmanın şüphelisinin ön ödeme yapması nedeniyle 20.10.2004 tarihinde şüpheli hakkında takipsizlik kararı verildiği, takipsizlik kararı üzerine Dörtyol Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/251 Esas, 2004/1535 Karar sayılı kararı ile 10.02.2005 tarihinde tankerin iadesine karar verildiği, iade kararı sonrası davacının 01.06.2006 tarihinde aracı teslim aldığı, 29.09.2004 - 10.02.2005 tarihleri arasındaki el koyma tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanuna tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 82.145,93 TL maddi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davacının yürütülen soruşturmanın tarafı olmadığı ve kendisine karşı yapılmış bir işlem bulunmadığından tazminat isteme koşullarının oluşmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiş olup,
1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 18. maddesi ile 07.05.1964 gün ve 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan ve Tutuklanan Kimselere Tazminat verilmesi hakkındaki Kanunun yürürlükten kaldırıldığı, 5271 sayılı CMK'nın yedinci bölümünde, Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat ana başlığı altında, 141 ila 144. maddelerinde, tazminat isteme koşulları ve sonuçlarının yeniden kapsamlı bir şekilde düzenlendiği ve 5320 sayılı Kanunun 6. maddesinde, Ceza Muhakemesi Kanununun 141 ila 144. madde hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağının, bu tarihten önceki işlemler hakkında ise, 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağının belirtildiği dikkate alındığında; el koyma nedeniyle tazminat istemi 466 sayılı Kanunda düzenlenmediğinden, davacıya ait araca 29.09.2004 - 10.02.2005 el konulması nedenine dayalı tazminat isteminin 466 sayılı Kanunun 1. maddesinde düzenlenmediği gözetilerek, bu konudaki talebin genel hükümlere göre hukuk mahkemelerinde talep edilebileceğinden davanın görev yönünden reddine kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.