Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3801 Esas 2022/4504 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Siverek Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/110 Esas – 2015/223 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 08.04.2015 - 01.10.2015 tarihleri arasında 176 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacının eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu kapsamında kaldığı değerlendirilerek 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyetine dair hükmün CMK'nın 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 08.10.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 4.500,00 TL maddi, 4.500,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davacı hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyet hükmü verilerek bu hükmün açıklanmasının geri bırakılması nedeniyle CMK'nın 141 ve devamı maddeleri gereğince dava açma şartının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı hakkında mahkemece belirlenen 5 yıllık denetim süresinin inceleme sırasında dolduğu anlaşılmakla, davacı hakkında düşme kararı verildiğinin tespit edilmesi halinde, açıklanması geri bırakılan 1 yıl 8 aylık hapis cezasından fazla tutukluluğu söz konusu olmadığından açılan davanın reddine, davacının beraatine karar verildiğinin anlaşılması halinde ise tutuklu kaldığı süreye ilişkin maddi ve manevi tazminata hak kazanacağı göz önünde bulundurulduğunda, denetim süresi sonucunda ne şekilde karar verildiğinin araştırılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.