Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5693 Esas 2022/4494 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 90,00 TL maddi ve 200,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel saldırı suçlarından 17.02.2011 - 19.02.2011 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 290,00 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Van Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/2019 soruşturma dosyası kapsamında, davacının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel saldırı suçlarından 17.02.2011 - 19.02.2011 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, gözaltı tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 1.000 TL maddi, 3.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 90,00 TL maddi ve 200,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tazminat miktarlarının eksik olduğuna dair temyiz itirazının reddine, ancak;
Tazminat davasına konu Van Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/2019 soruşturma sayılı dosyası üzerinden verilen 11.02.2015 tarihli kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın dosyanın tarafı olan müşteki ve diğer şüphelilere tebliğe çıkartılıp çıkartılmadığı araştırılarak, davacı hakkındaki kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair kararın usulüne uygun bir şekilde kesinleşip kesinleşmediği bu kapsamda davanın CMK'nın 142/1 maddesinde belirtilen sürede açılıp açılmadığı açıklığa kavuşturulmadan yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.