Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/2980 Esas 2019/9925 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalıdan yasadan kaynaklı ilave tediye ile Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklı olarak; ikramiye, sorumluluk zammı, geçici görev yardımı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar Dairemizin 06.02.2018 tarihli ilamı ile ilave tediye ücretinin belirsiz alacak davasına konu edilemeyeceğinden reddi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, akdi ikramiye alacağının banka işletme kredi faizi ile tahsiline kara verilmesinin talep edildiği, talep mahkemece sabit görülerek dava tarihinden itibaren işleyecek işletme kredi faizi ile birlikte tahsiline karar verildiği, davalının temyizi üzerine verilen Dairemiz bozma ilamında da bu yönde bir bozma kararı verilmediği halde, bozma sonrası verilen kararda gerekçesi gösterilmeksizin akdi ikramiye alacağına 29/11/2013 tarihinden itibaren banka mevduat faizine hükmedilmesi, tashih kararında aynı şekilde hüküm kurulması hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın; hüküm fıkrasının 1. bendinin hükümden çıkarılarak yerine; “1-5975,40 TL brüt ikramiye alacağının dava tarihi olan 11.05.2012 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca işletme kredilerine uygulanan en yüksek banka işletme kredi faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 07.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.