Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1229 Esas 2015/497 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, failin kendisinin veya başkasının yararına olarak zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunması veya bu devir olgusunu inkar etmesi gerekmektedir.
Suçun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi hâlinde nitelikli hali oluşmaktadır.
Bu açıklamalar çerçevesinde somut olay değerlendirildiğinde;
Katılanın işyerinde, katılandan teslim aldığı telefon kontörlerini bayilere dağıtıp bedelini aynı günün akşamına kadar katılana vererek çalışan sanığın suç tarihinde bayilere sattığı kontörlerin bedellerini katılana iade etmediği anlaşıldığından güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın katılan tarafından kendisine verilen kontörleri farklı müşterilere satmasına rağmen katılana bedelini vermemesi eyleminde suçun mağdurunun kendilerine kontör satılan bayiler değil katılan olduğu anlaşıldığından oluşmayan zincirleme suç hükümleri uyarınca cezada artırım uygulanması,
2-Sanığın istinabe suretiyle alınan savunmasında 5000 TL parayı katılanın kardeşi ...’e verdiğini beyan etmesine rağmen TCK’nın 168. maddesinin uygulanması bakımından ...’ün tanık olarak dinlenmeksizin eksik incelemeyle hüküm kurulması,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.