19. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1260 Karar No: 2020/2062 Karar Tarihi: 26.02.2020
5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1260 Esas 2020/2062 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 19. Ceza Dairesi'nin 2020/1260 E., 2020/2062 K. sayılı kararında, suçun 5809 Sayılı Kanuna aykırılık olduğu ve sanığın mahkum edildiği belirtiliyor. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildiği ve yapılan incelemede, suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suça ilişkin davanın 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunduğu belirtiliyor. Suç tarihi olan 17/11/2005 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımının gerçekleşmiş olması nedeniyle kararın bozulduğu ve kamu davasının düşmesine karar verildiği ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gösteriliyor.
19. Ceza Dairesi 2020/1260 E. , 2020/2062 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm katılan tarafından suç vasfına yönelik temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihi olan 17/11/2005 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımının gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması, Bozmayı gerektirmiş; katılan ile sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nin 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak, KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.