MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 14. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2010/201-2013/748

DAVA :Davacı ve karşı davalı, fark kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ikramiye alacaklarının; davalı ve karşı davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, asıl davayı kısmen hüküm altına almış, karşı davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı ve karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 01.01.1999 tarihinde pazarlama müdürü olarak işe başladığını, işyerinden 1475 Sayılı Yasanın 14. Maddesine 4447 Sayılı Yasa ile eklenen 5. Bend hükmünden yararlanarak 15 yıllık sigortalılık ve 3600 gün prim ödeme gün sayısını doldurduğundan dolayı 01.02.2010 tarihinde kendi isteğiyle işten ayrıldığını, davacının, davalı işverene sigorta müdürlüğünden almış olduğu " kıdem tazminatı alabilir" yazısını ibraz ettiğini, bunun üzerine davalı tarafından davacının hesabına 6.370,00 TL para yatırıldığını, ancak ödenen bu paranın asgari ücret üzerinden ödendiğini, davacının gerçek maaşının net 2.200, 00 TL olduğunu, maaşa ek olarak her biri yarım maaş tutarında yılda 3 defa ikramiye aldığını, ayrıca yemek ve yol ücreti aldığını, davacının son 2 yıla ait toplam 6 ikramiye ücretinin ödenmediğini, davalıdan İstanbul 16. Noterliğinin 16.03.2010 tarih ve 03844 yevmiye sayılı ihtarnamesi ile davacının yasal alacaklarının talep edildiğini,ancak herhangi bir ödeme yapılmadığını iddia ederek ,fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla fark kıdem tazminatı, ikramiye, yıllık izin, fazla mesai, genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davacı-karşı davalı vekili, açılan istirdat davasının reddini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; Davacının pazarlama müdürü olarak işe başlamadığını, giren çıkan malların kontrolünü yapmak üzere depocu olarak işe başladığını, aldığı ücretin asgari ücret olduğunu, işyerinde ikramiye uygulaması bulunmadığından davacının ikramiye alacağı da bulunmadığını, davalı şirketin işçilerle de görüşerek yaklaşık 3 yıl önce tüm ikramiye ödemelerini kaldırdığını, davacının işverenden fazla mesai ücreti alacağı bulunmadığını, yapılmış olan mesai varsa da ödendiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını, izin ücreti alacağı da bulunmadığını, davacının iddialarının zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı da, davacı-karşı davalının başka yerde işe başlaması nedeniyle kötü niyetli olduğunu iddia ederek, davacı-karşı davalıya verilen kıdem tazminatının tahsilini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, dava dilekçesinde pazarlama müdürü olarak aylık 2.200 TL net ücretle çalıştığını iddia etmiş, davalı işveren davacının önce depocu olarak sonra da kısa bir süre müşteri temsilcisi olarak çalıştığını ve asgari ücret aldığını savunmuştur.
Duruşmada dinlenen taraf tanıkları, davacının müşteri temsilcisi (imalat takipçisi) olarak çalıştığını bildirmişlerdir. Mahkemece ücret araştırması, “imalat müdürü” sıfatıyla yapılmıştır. Bu ücret araştırması, davacının işi ile uyumlu olmadığından mahkemece davacının işe girişinden sonra kaç yıl depocu, kaç yıl müşteri temsilcisi/imalat takipçisi olarak çalıştığı tespit edilip buna göre ücret araştırması yapılarak davacının ücretinin belirlenip sonuca gidilmesi gerekmektedir. Hatalı ücret araştırması ile sonuca gidilmesi ve hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.