Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/2287 Esas 2017/3700 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2287
Karar No: 2017/3700
Karar Tarihi: 1.10.2017

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/2287 Esas 2017/3700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki davada, davacının 3.413 TL tahsili talep edilmiş, ancak mahkeme 1.850 TL'ye hükmetmiştir. Davacı temyiz istemiş, ancak karar kesin olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararın kesin olmasının nedeni ise, 5219 sayılı Yasa'nın 2/A maddesi ve HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL'ye çıkarılmış olmasıdır.
Kanun maddeleri açıklayıcı şekilde:
- 5219 sayılı Yasa'nın 2/A maddesi: Mahkemelerin, sürekli veya geçici görevlendirilen hakimlerin, icra dairelerinin, haciz memurluklarının ve noterlerin yaptıkları işlemlerde harç alınması hakkındaki kanun maddesi.
- HUMK'nın 427. maddesi: Yargılamanın kesin hükümlü kararlarla sona ereceğini, kararların kesinliği belirtilen koşulların gerçekleşmesi halinde kazandığını ve kesin hükümlü kararların icra edilebileceğini düzenleyen Hukuk Muhakemeleri Kanunu maddesi.

15. Hukuk Dairesi 2017/2287 E. , 2017/3700 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... Ak. İth. İhr. San. Tic. Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Hakimliğince (Tük. Mah. Sıf.) verilen 10.03.2015 gün ve 2013/500-2015/245 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... 1. Asliye Hukuk Hakimliğinin kararı 10.03.2015 tarihlidir. Davada 3.413,00 TL"nin tahsili talep edilmiş, 1.850,00 TL"ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 31.10. 2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.