MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Gerekçeli karar başlığında ...’in sıfatının “mağdur” yerine “müşteki”, ...’ın sıfatının ise “sanık” yerine “müşteki sanık” olarak gösterilmeleri suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
2)Mağdur hakkında düzenlenen Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 26.12.2016 tarihli raporunda "Karın sağ tarafından girerek omentum evisserasyonuna ve karaciğer yaralanmasına neden olan delici kesici alet yaralanmasının, kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu, kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, kişinin kalça sağ tarafında iki adet derin delici kesici alet yaralanmasının, kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmadığı, kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, kişinin sol omuzunda yüzeyel kesi ile yumuşak doku lezyonuna neden olan delici kesici alet yaralanmasının, kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmadığı, kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğu, kişinin baş bölgesinde yumuşak doku lezyonuna neden olan yaralanmasının, kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmadığı, kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğu" şeklinde belirtilmesi, eylemlerin hareketli kavga ortamında meydana gelmesi, mağdurda hayati tehlikeye yol açan yaralanmanın bir adet olması, yara yerleri ve nitelikleri birlikte değerlendirildiğinde sanığın kastının yaralamaya yönelik olduğu ve silahla kasten yaralama suçundan alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 03.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.