MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hapis cezası yanında hükmedilen adli para cezasının kesin olduğu belirtilerek 12.01.2016 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de; hüküm bir bütün olup bölünemeyeceği cihetle, temyiz isteminin reddine dair karar ve kesinleştirmeye dair işlemlerin hukuki dayanaktan yoksun olduğu ve temyiz talebinin hükmün tamamına yönelik yapıldığı belirlenerek yapılan temyiz talebinin incelemesinde;
1) Sanığın savunmasının alındığı 25.11.2015 tarihli duruşmada, bir sonraki duruşmanın 04.12.2015 tarihine bırakıldığı halde, aynı gün öğleden sonra müştekinin hazır olduğundan bahisle sanığın yokluğunda celse açılarak aynı celsede hüküm kurulmak suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3., CMK.nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının gerekçeli olması ve hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması,kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiillerinin belirtilmesi ve bu fiillerin nitelendirmesinin yapılması gerekirken mahkemece ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin nitelendirmesi yapılmaksızın gerekçesiz biçimde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.