18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1912 Karar No: 2019/7028 Karar Tarihi: 09.04.2019
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/1912 Esas 2019/7028 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyetine karar verdi. Temyiz isteğinin reddi nedenleri olmadığı için işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu sürecin tutanakları ve belgeleri incelendi ve sanığın suçu işlediği ve eylemin doğru şekilde nitelendirildiği belirlendi. Ancak, yargılama giderleri ile ilgili bir hüküm kanuna uygun olmadığı için hüküm düzeltildi. Kanunlar: TCK'nın 43/2. maddesi, CMUK'nın 326/son maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi, 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesi.
18. Ceza Dairesi 2018/1912 E. , 2019/7028 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Sanık hakkında bozma öncesi verilen 2010/20 Esas, 2010/46 Karar sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine bozulması sonrasında CMUK"nın 326/son maddesi gereğince, görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK"nın 43/2. maddesi uygulanarak cezanın hesaplanmasından sonra netice ceza miktarının ilk hükümdeki ceza miktarı kadar belirlenmesi gerektiği gözetilmemişse de, sonuca etkili olmadığından bu hususun bozmayı gerektirmediği, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, 20 TL"den az olan 19,15 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık ..."in ve Üst Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından, "yargılama gideri" ile ilgili kısmın çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nın 324/4. fıkrasına 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan 19,15 TL yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine," ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.