Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1612 Esas 2022/4591 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki aleni olmayan konuşmaları bir aletle dinleme veya bir ses alma cihazı ile kaydetme
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Kişiler arasındaki aleni olmayan konuşmaları bir aletle dinleme veya bir ses alma cihazı ile kaydetme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin, sanık hakkında 16.12.2015 tarihli kararla verilen ve ancak gerekçesine yönelik olarak temyiz edilebilecek olan beraata ilişkin hükmü gerekçesine değinmeksizin temyiz ettiği ve beraat hükmünü temyiz etmesinde sanığın hukuki yararı bulunmadığı anlaşıldığından,
Ayrıca, sanığa isnat edilen TCK’nın 133/1. madde ve fıkrasındaki kişiler arasındaki aleni olmayan konuşmaları bir aletle dinleme veya bir ses alma cihazı ile kaydetme suçunun, aynı Kanun’un 139/1. madde ve fıkrasında yer alan; “Kişisel verilerin kaydedilmesi, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve verileri yok etmeme hariç, bu bölümde yer alan suçların soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlıdır.” şeklindeki düzenlemeler gereğince şikayete tabi olduğu, 04.03.2015 tarihli şikayet dilekçesinde açıkça vurgulandığı üzere, iddiaya konu fiili ve failin kim olduğunu en geç 16.07.2014 tarihinde öğrenen şikayetçi Özlem’in, TCK'nın 73/1. madde ve fıkrasında öngörülen 6 aylık süre geçtikten sonra 04.03.2015 tarihinde vekili aracılığıyla şikayette bulunması nedeniyle kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı gözetilmeksizin davaya katılmasına karar verilmiş olması hukuki değerden yoksun olup, hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden,
Sanık adına müdafii ve şikayetçi adına vekili tarafından yapılan temyiz istemlerinin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 08.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.