Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/20024 Esas 2014/970 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Hakem ... verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya kasko sigortalı aracın tek taraflı kazada hasar gördüğünü, sigorta şirketi tarafından eksik ödeme yapıldığını belirterek 25.000,00 TL tazminat ve 250,00 TL başvuru harcı talep etmiştir.
Davalı vekili, talebin reddini savunmuştur.
Hakem ..., iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davanın kabulü ile, 25.000,00 TL tazminatın 12.11.2012 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile ve 250.00 TL başvuru harcının tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrasına göre, “ Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk Lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir....Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir.”
Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalının hakem kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 3.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.