15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2265 Karar No: 2020/4860 Karar Tarihi: 04.06.2020
Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2265 Esas 2020/4860 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklardan biri olan Kal hakkında güveni kötüye kullanma suçundan beraat kararı verilirken, diğeri hakkında TCK'nın 155/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verilmiştir. Olayda, sanık ...\"ın inşaat malzemelerini alıp iade etmemesi sonucu güveni kötüye kullanma suçu işlendiği iddiasıyla dava açılmıştır. Ancak, delillerin incelenmesinde sanığın suç işleme kasyıyla hareket etmediğine dair yeterli kanıt olmadığı gerekçesiyle bir sanığın beraatına karar verilmiştir. Diğer sanık hakkında ise güveni kötüye kullanma suçu sabit görülmüştür. Kararda, 6763 sayılı Kanun'un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu vurgulanmıştır. Kanun maddelerinin açıklamaları kararda bulunmamaktadır.
Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ... Kal"in beraatine, sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılan ile sanık ...’ın cami inşaatında iş yaptıkları, katılanın inşaatta yapması gereken işleri bitirip gideceği sırada, caminin sıva işlerini alan sanık ..."ın, katılandan inşaat malzemelerini bir müddet kullanmak üzere kendisine bırakmasını istediği, katılanın da bu talebi kabul ederek kendisine ait demir kalıp, demir direk, 6 m"lik alüminyum mastar ve çelik pano gibi malzemeleri bu sanığa bıraktığı, sanığın işi bitirince malzemeleri katılana iade etmesi gerekirken, katılanın yeğeni olduğunu ve bilgisi dahilinde malzemeleri almaya geldiğini söyleyen sanık ..."a teslim ettiğinin iddia edildiği somut olayda, A) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde: Dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın suç işleme kasyıyla hareket ettiğinin sabit olmadığına ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılama sonunda, sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter nitelikte delil elde edilemediği mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA, B) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.