Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/7155 Esas 2022/4596 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : TCK'nın 136/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-3-4, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 14.04.2021 tarihli tevdi kararı uyarınca; katılana gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve katılan tarafından temyiz isteminde bulunulmadığı belirlenerek yapılan incelemede:
Hükmün gerekçesine ve dosya kapsamına göre; “29.12.2013” olan suçun işlendiği tarihin, gerekçeli karar başlığına, “28/12/2013” olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Sanık ...’nın eşi ve katılan ...’un ağabeyi olan Yaşar ile katılanın birlikte iş yeri açıp, bir müddet sonra, katılanla ağabey arasında anlaşmazlıklar başlaması üzerine, katılan ... adına kayıtlı olan ve iş yerinin açıldığı dönemde kullanılması için katılanın ağabeyine verilen GSM hatlarına ilişkin faturaların katılan tarafından ödenmeye devam edilmesi nedeniyle 29.12.2013 tarihinde söz konusu GSM hatları ile ilgili katılanın istemi doğrultusunda kısıtlama/kapama işlemi yapılmasına rağmen aynı tarihte Vodafone Telekomünikasyon A.Ş. müşteri hizmetlerini arayan ve kendisini katılanın ismiyle tanıtan sanığın, ele geçirdiği katılana ait ad, soyad, doğum tarihi, anne kızlık soyadı, baba adı gibi kimlik bilgilerini kullanarak, işlem güvenliği için gerekli olan sorulara doğru cevaplar verip, katılanın rızası olmaksızın, GSM hatları ile ilgili kısıtlamanın kaldırılması/açma işlemlerini yapması biçiminde sanığa isnat edilen ve sübut bulan eylemin, TCK’nın 136/1. madde ve fıkrasındaki verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 esas, 2018/20 karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 esas, 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. madde ve fıkrası yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. madde ve fıkrasının uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Adli emanete alınan CD’ler hakkında bir karar verilmemesi, bu konuda mahkemesinden her zaman bir karar alınması olanaklı olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hukuka aykırı olmasından dolayı hükmün bozulması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.