Hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3356 Esas 2021/4277 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3356
Karar No: 2021/4277
Karar Tarihi: 10.02.2021

Hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3356 Esas 2021/4277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye hakaret ve tehdit suçlamasıyla açılan davada, sanıkların suçlu bulunmadığına karar verdi. Ancak, suçların tabi olduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, sanıklar hakkında mahkumiyet hükmünün kurulduğu tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği tespit edildi. Bu nedenle, başvurular kabul edilerek hükümler ayrı ayrı bozuldu ve davalardan biri zamanaşımı nedeniyle düştü. Kanunlar: 5237 sayılı TCK\"nın 66/1-e, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK\"nın 321. ve 322. maddeleri, CMK\"nın 223/8. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2020/3356 E. , 2021/4277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat

K A R A R

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıklara atılı suçlara ilişkin yasa maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e. maddesine göre, suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanıklar hakkında mahkumiyet hükmünün kurulduğu 30.11.2011 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, katılanlar ..."in, ..."in ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükümlerin ayrı ayrı BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK" nın 66/1-e ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 10/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.