Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/10256 Esas 2019/1914 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10256
Karar No: 2019/1914
Karar Tarihi: 12.02.2019

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/10256 Esas 2019/1914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin muhafaza görevini kötüye kullanması suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, yedieminin adresinden taşınmış olması suçun maddi öğesini oluşturmamaktadır. Ayrıca, 289/2. maddesi uyarınca etkin pişmanlık düzenlemesi bulunmaktadır ve sanığın borcu ödendiği için ceza indirimine tabi tutulmaması gerektiği belirtilmiştir. Hükmedilen adli para cezasının ödenmesi için taksit sayısının TCK.nun 52/4. maddesi gereğince en az 4 taksit olması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK.nun 289/2. maddesi: Etkin pişmanlık düzenlemesi.
- TCK.nun 52/4. maddesi: Taksitlendirme hükümleri.

8. Ceza Dairesi 2017/10256 E. , 2019/1914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yedieminlik kurumunun yediemine yalnızca kendisine teslim edilen hacizli malı saklama ve istendiğinde iade etme yükümlülüğü yüklediği, salt yedieminin adresinden taşınmış olmasının suçun maddi öğesini oluşturmaması ve katılan vekilinin 12.03.2012 tarihli dilekçesi ile mahcuzların gösterildiğini ve icra borcunun ödendiğini belirtmesi karşısında; 19.07.2010 tarihli haciz tutanağı ile sanığa teslim edilen hacizli malların mevcut olup olmadığı araştırılarak sanığın mallar üzerinde teslim amacı dışında tasarrufta bulunmadığının saptanması halinde beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Etkin pişmanlığı düzenleyen 289/2. maddesinde, birinci fıkrada tanımlanan suçun konusunu oluşturan eşyayı kovuşturma başlamadan önce geri veren veya bunun mümkün olmaması halinde bedelini ödeyen kişi hakkında ceza indirimi öngörüldüğü, şikayetçi vekilinin 12.03.2012 tarihli dilekçesi ile borcun ödendiğine ilişkin beyanı ve sanığın da borcun ödendiğini belirtmesi karşısında; sanık hakkında TCK.nun 289/2. maddesinin uygulanmaması,
2- Hükmedilen adli para cezasının ödenmesine yönelik taksit sayısının TCK.nun 52/4. maddesi gereğince 4 taksitten az olamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. Nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.