Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3867 Esas 2022/4568 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : CMK’nın 280/2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılması ile davanın reddine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 01.11.2017 tarihli, 2017/1919 Esas, 2017/2413 Karar sayılı "Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/05/2017 tarih ve 2016/374 Esas, 2017/162 Karar sayılı kararının kaldırılarak, davanın reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/217 Esas – 2016/20 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütüne üye olmak suçundan 23.08.2008 – 09.07.2014 tarihleri arasında 2146 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacının eyleminin suç esyaşının satın alınması veya kabul edilmesi suçu kapsamında kaldığı değerlendirilerek 5 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyetine dair hükmün CMK'nın 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 13.04.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 250.000 TL maddi, 600.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davacının fazladan tutuklu kaldığı 5 ay süreli hapis cezasına ilişkin şartla tahliye süresinden fazla olan kısmı için 48.352,75 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılıp, ilk derece mahkemesinin hükmünün kaldırılarak, davacı hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik kararda belirtilen 5 yıllık deneme süresi sonunda davanın düşmesi veya hükmün açıklanması halinde tazminat davasının şartlarının değerlendirilmesinin mümkün olduğu dikkate alınarak davanın reddine hükmedilmiş olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacı hakkında mahkemece belirlenen 5 yıllık denetim süresinin inceleme sırasında dolduğu ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada denetim süresinde suç işlemediğinden bahisle davanın düşmesine karar verildiği gözetildiğinde, davacı hakkında hükmedilen 5 ay hapis ve 80 TL adli para cezasını aşan haksız tutuklu kaldığı süre için maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğinin anlaşılması,
2-Davacının tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/217 Esas – 2016/20 Karar sayılı dosyası kapsamında, Mersin 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/245 esas, 2016/316 karar sayılı dosyasında 27.05.2016 havale tarihli dilekçe ile gözaltında ve tutuklu kaldığı süreye yönelik maddi ve manevi tazminat ettiğinin ve hükmün kesinleştiğine dair UYAP üzerinden yapılan incelemede bir kayda rastlanmadığının anlaşılması karşısında mükerrer yargılamaya neden olmamak amacıyla söz konusu davanın akıbetinin araştırılarak ve dava dosyası incelenerek sonucuna göre hukuki durumun takdir ve tayini lüzumu,
3-Davacının hangi suçtan gözaltında kaldığının tespiti amacıyla davacı hakkında düzenlenen gözaltı ve sevk – serbest bırakma evraklarının Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde aslının veya onaylı örneğinin dosya arasına alınması gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 01.11.2017 tarihli, 2017/1919 Esas, 2017/2413 Karar sayılı davanın reddine dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 08.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.