Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/4483 Esas 2014/902 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen temyiz sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690 TL’ne çıkarılmıştır. Davacı 1.060 TL alacağın tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptalini talep ve dava etmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kararın kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 3.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.