Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/3044 Esas 2019/4486 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
YEREL MAHKEME :Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
ESAS/KARAR NO :
DAVALILAR :
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.


- K A R A R -

Davacı, davalı kooperatifin üyesi olduğunu, kooperatifin son tasfiye memurları olan davalıların yanlış işlemleri sonucu zarara uğradığını ileri sürerek davanın belirsiz alacak davası olarak görülerek şimdilik 5.000,00 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, yetki itirazında bulunmuş, davanın reddini istemişlerdir.
İlk derece mahkemesince, 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 98 ve TTK m. 561/1 uyarınca sorumluluk davasının kooperatif merkezinin bulunduğu yer mahkemesi olan Ankara"da açılması gerektiği, yine tasfiye memurları aleyhindeki alacak istemleri açısından da her üç tasfiye memurunun adresinin Fethiye ilçesi olması sebebiyle Fethiye mahkemelerinin de yetkili olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiş, davacının istinaf başvurusu üzerine Bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiş, Bölge adliye mahkemesinin 22.02.2019 tarihli ek kararı ile miktar itibariyle uyuşmazlık temyiz yasa yoluna tabi olmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek kararı, davacı temyiz etmiştir.
Bölge adliye mahkemesinin 22.02.2019 tarihli ek kararında miktar itibariye kararın kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de, 6100 s. HMK"nın 353/1"inci maddesi uyarınca verilen kararın mahiyeti gereği kesin olduğu ve ek kararının sonucu itibariyle doğru olduğu anlaşılmıştır. Bu açıklamalara ve dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının ek karara yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan 22.02.2019 tarihli ek kararın ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 01.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.